EΛΛΗΝΙΚΟN ΕΘΝΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΘΙΔΡΥΜΑ

ΠΤΩΜΑΤΟΦΑΓΟΙ , ΛΕΙΨΑΝΕΜΠΟΡΟΙ

&

ΕΥΚΑΙΡΙΑΚΟΙ ...ΣΥΝΑΚΟΛΟΥΘΟΙ

     "Χωρίς περίσκεψη και χωρίς αιδώ", κάποτε, δυο φίλοι αποφάσισαν να στρουγγαριστούν σε ένα, πασιφανώς, ανυπόληπτο κομματικό μαντρί με ό,τι αυτό συνεπάγεται! Δικό τους πρόβλημα και τα επίχειρα της ολέθριας επιλογής τους χρεώνονται στην ίδια τη βούλησή τους! Η θλιβερή κατάληξή τους στο πεζοδρόμιο μιας διασταύρωσης του Νέου Ηρακλείου δε προξενεί, απλά, θλίψη αλλά και  ανοίγει ένα "γαϊτανάκι" στο οποίο πρωταγωνιστούν περιθωριακοί λειψανέμποροι, δύσοσμοι πτωματοφάγοι αλλά και ευκαιριακοί ...συνακόλουθοι που συνθέτουν ένα "πίνακα" ...nature morte της ίδιας της (ανύπαρκτης) πολιτικής "ηθικής" των ημερών μας!  

     Κλασικές χρυσαυγίτικες φιγούρες και οι δύο, χωρίς κανένα ιδεολογικό υπόβαθρο και με τον οικογενειακό, κομματικό και φιλικό περίγυρό τους να ωρύονται ότι δεν ήσαν ..."Ναζιστές", ο Γιώργος Φουντούλης και ο Μάνος Καπελώνης  αποφάσισαν να υπηρετήσουν έναν κομματικό "αφέντη" τον οποίο εξίσωσαν με ...ιδανικό! Λυπηρό μεν αλλά συχνά αναμενόμενο σε παρόμοιες περιπτώσεις, το "τέλος"!...

     Πέραν της θλίψης που προκαλεί η άδοξη κατάληξη δυο νέων ανθρώπων, τα ερωτηματικά σχετικά με τον δράστη των δύο δολοφονιών είναι πολλά και τεράστια! Εάν ακολουθήσουμε την εγκληματολογική συλλογιστική του "ΠΟΙΟΣ ωφελείται", η Χρυσή Αυγή θα έπρεπε να κληθεί να απαντήσει σε σοβαρότατα ερωτήματα, όπως και η "τότε" Νέα Δημοκρατία η οποία μετά την προεκλογική(!) δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη (26/9/89) κέρδισε, οριακά, τις εκλογές (5/11/89)! Και εάν επικαλεσθεί κάποιος ότι τον Παύλο Μπακογιάννη τον δολοφόνησε η "17η Νοέμβρη" δε θα προτάξουμε αντίρρηση παρά στο ΠΟΙΟΣ υπήρξε ο υποκινητής της, όπως και στη "γειτονική" περίπτωση της δολοφονίας του Aldo Moro για τον οποίο, ενώ πληροφορηθήκαμε ότι τον δολοφόνησαν οι "Ερυθρές Ταξιαρχίες", κάποιες δεκαετίες κατόπιν μάθαμε ότι ο δολοφόνος ήταν, τελικά, οι ιταλικές μυστικές κρατικές υπηρεσίες! Η πραγματική "Μαφία" περιφέρεται στο ημίφως με κρατικό δελτίο ταυτότητας και σκληρό "κολάρο"! 

     Εκτός των φυσικών δραστών της διπλής δολοφονίας, το "δύσοσμο σκηνικό" ανέδειξε και πλείστους άλλους περιστασιακούς συμπρωταγωνιστές των οποίων ο ρόλος συνεργεί στον πλήρη ευτελισμό δύο νεκρών. Ενός, ή, μάλλον, ...δύο κακών, μύρια έπονται!...

      Ενώ η οικογένεια τους ενός νεκρού (Μάνου Καπελώνη) τήρησε εξ αρχής μιαν αξιοπρεπή στάση απέναντι στο θάνατο του παιδιού της απορρίπτοντας σταθερά κάθε "δέλεαρ" κομματικού αλισβερισιού του πτώματος, η άλλη οικογένεια (Γιώργου Φουντούλη) έσπευσε με τον ίδιο τον πατέρα του να αναδειχθεί σε έναν μοιραίο συμπρωταγωνιστή οικτρής "λειψανεμπορίας". Μπορεί ο πατέρας Καπελώνης να κατάφερε να αντισταθεί με αξιοπρέπεια στις πιέσεις της χρυσαυγίτικης κομματικής σπέκουλας, όμως, ο άλλος πατέρας, ο Λάμπρος Φουντούλης έδειξε ότι όχι μόνο δεν τα κατάφερε αλλά υπέκυψε άδοξα και με το "κλασικό" τρόπο της "κωλοτούμπας" όπως αυτή είναι καθιερωμένη στο "πρυτανείο" ("πουτανείο") των κυβιστήσεων που λέγεται "Χρυσή Αυγή"! Τον Οκτώβριο του 2014, η οικογένεια του Καπελώνη κατέθεσε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων κατά της Χρυσής Αυγής, ζητώντας να απαγορευτεί στο κόμμα η χρήση της εικόνας και του ονόματος του θύματος, αρνούμενη την κομματική εκμετάλλευση του νεκρού, κάτι που τεκμηριώνει τις ασεβείς προθέσεις του κομματικού μορφώματος του Νίκου Μιχαλολιάκου, πίσω από τις οποίες "προθέσεις" διαφαίνονται σαφείς ...αφετηρίες! Με τον Λάμπρο Φουντούλη, όμως, τα "πράγματα" φάνηκαν εντελώς διαφορετικά!

     Αρχικά, λάβρος ο πατέρας του Γιώργου Φουντούλη, με γραπτή δήλωσή του στο προσωπικό του λογαριασμό του Facebook διακηρύσσει τη πλήρη αποστασιοποίησή του από τη Χρυσή Αυγή την οποία "αποπέμπει" από το σκηνικό της ταφής του νεκρού γιου του δείχνοντας υπογραμμισμένη καταφρόνηση προς το συγκεκριμένο κομματικό μόρφωμα. Πίσω από τη συγκρατημένη "γραφή" ενός πονεμένου πατέρα είναι εμφανής η αποστροφή του προς το σκοτεινό "στρατόπεδο" που διάλεξε ο γιος του για να παγιδευτεί, με μοιραία κατάληξη. Ελάχιστα κατόπιν, ο Λάμπρος Φουντούλης, ο άλλοτε έντιμος καθημερινός βιοπαλαιστής με ανύπαρκτη πολιτική κατάρτιση αναλαμβάνει θέση εκπροσώπου των Ελλήνων στο ...Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (!) ως ευρωβουλευτικό κομματόσκυλο της Χρυσής Αυγής την οποία προσκύνησε εισπράττοντας το αντάλλαγμα ενός ονειρεμένου μισθού και λοιπών κοινοβουλευτικών προνομίων που, πριν τον αδόκητο θάνατο του παιδιού του ούτε να ονειρευτεί θα μπορούσε! Sic transit gloria... ενός ακόμη πολίτη τον οποίο το σύστημα κατάφερε να γονατίσει ακόμη και προ του φέρετρου του παιδιού του!  

     Παρά ταύτα, ενώ εξ αρχής το θλιβερό ακροδεξιό κομματικό μόρφωμα έδειξε λυσσαλέα διάθεση ψηφοθηρικής "κεφαλαιοποίησης" των δύο δολοφονιών, στη συνέχεια αποδείχθηκε ανίκανο να πετύχει το σκοπό του. Η μη επίτευξη της άνομης επιδίωξής του, όπως συνηθίζεται και στη νομική "γλώσσα", οφείλεται στην έλλειψη προπαγανδιστικής τεχνογνωσίας και ικανότητας καθώς, το ελεεινό αυτό μόρφωμα "στελεχώνεται" από Γερμενήδες. Σε κάθε άλλη περίπτωση (ας φαντασθούμε το τι θα συνέβαινε στη περίπτωση ενός κομμουνιστικού κόμματος...) η κεφαλαιοποίηση θα ήταν δεδομένη και αυτός είναι ακόμα ένας βασικός λόγος που κρίνει τη Χρυσή Αυγή ως διαχρονικά ανίκανη να εξελιχθεί σε κόμμα εξουσίας.

     Το τι, όμως, έγινε στο εσωτερικό της Χρυσής Αυγής ή το "τι" ακριβώς αυτό το "εσωτερικό" προκάλεσε (ίσως και με σχέση ...συνενοχής) είναι ένα δεδομένο μονομερές και επόμενο της δράσης μιας συμμορίας ηλιθίων. Όμως, οι ηλίθιοι φαίνεται να μην περιορίζονται εδώ διότι τα δύο πτώματα εμφανίζονται να θέλουν να σκυλεύσουν και "κάποιοι" εκτός της χορείας της "στρούγγας" στην οποία επέλεξαν να ενταχθούν οι δύο θυσιασμένοι (τις οίδε σε "ποιον"...). Έτσι, πρόσωπα που ανήκουν σε εντελώς διαφορετικό χώρο από εκείνο της Χρυσής Αυγής, ασεβώντας στις μνήμες των δύο νεκρών, απεφάσισαν να τους "καπελλώσουν" παραταξιακά και να σφετερισθούν το θάνατό τους περιφρονώντας την ενταξιακή επιλογή τους και το παραταξιακό αυτοπροσδιορισμό τους. Αυτοί, λοιπόν, οι "αλεξιπτωτιστές" των δύο ...θανάτων, οργάνωσαν "πορεία μνήμης" για να τιμήσουν τη μνήμη δύο νεκρών οι οποίοι εάν ζούσαν, αυτούς τους ευκαιριακούς "καντηλανάφτες" τους ούτε ζωγραφιστούς δε θα ήθελαν να δουν!

     Συναγωνιζόμενοι τη χρυσαυγίτικη ηλιθιότητα, αυτοί οι κλακαδόροι-νεκροπομποί, χωρίς να αναλογίζονται ότι οι ίδιοι θα βρυκολάκιαζαν εάν στη περίπτωση του δικού τους θανάτου η Χρυσή Αυγή οργάνωνε πορεία για τη ...μνήμη τους, άδραξαν ταμπούρλα και παντιέρες για να μετατραπούν σε αυτόκλητες ...μοιρολογίστρες καταφρονώντας τους δύο νεκρούς οι οποίοι επέλεξαν μετερίζι για να αναλωθούν! Κι ούτε καν σκέφθηκαν ότι θα μπορούσα να πεθάνουν και να οργανώσει μνημόσυνο για τη μνήμη τους το Κ.Κ.Ε., εκτός κι αν στο βάθος της βλακείας τους θεωρούν ότι σχετίχονται με το ...Κ.Κ.Ε. κάτι που αποτελεί σοβαρότατο ενδεχόμενο!

     Χωρίς να ρωτήσουν τους νεκρούς, αμφισβητώντας τους τη βούληση αυτοπροσδιορισμού και χωρίς να λάβουν την άδεια, έστω, του οικογενειακού περιβάλλοντος των νεκρών, οι νταβουλτζήδες θρηνωδοί, αφού διέσχισαν κάποιους νυχτερινούς επαρχιακούς δρόμους, χωρίς περίσκεψη και χωρίς αιδώ επέστρεψαν στα τοπικά τους γραφεία ως αντίπους της Χρυσής Αυγής η οποία διεκδικεί και αυτή μέρος της πίτας της επαρχιακής πόλης, διαμοιράζοντας τα ψηφαλάκια ανάμεσα σε κομματικούς προσήλυτους και δύο φρεσκοσκαμμένα μνήματα!

     Πτωματοφάγοι φυσικοί αυτουργοί και ...θύραθεν συνεργοί,, οικείοι λειψανέμποροι και ευκαιριακοί συνακόλουθοι, όλοι αντάμα γύρω από το γαϊτανάκι δύο αθλίων δολοφονιών μέσα στον ίδιο ακροδεξιό "αποθέτη"!

     Η διπλή δολοφονία του Νέου Ηρακλείου, λοιπόν, δύο χρόνια μετά, παραμένει σκοτεινή και αναπάντητη! Παρά την ύπαρξη αποκαλυπτικότατου βίντεο, ούτε οι "αρχές" δείχνουν πρόθυμες να αποκαλύψουν τον δράστη αλλά ούτε και η Χρυσή Αυγή δείχνει καμία δυναμική προθυμία να αξιοποιηθεί το υπάρχον υλικό ώστε να αποκαλυφθεί ο ένοχος! Η διπλή δολοφονία των Φουντούλη-Καπελώνη μοιάζει σα σκιάχτρο μιας ανίερης "ομερτά" μεταξύ θύματος και θύτη, ή, μάλλον, ως δαψιλής ασάφειας ως προς τα όρια "θύματος" και "θύτη"...

     Το μαχαίρι του Γιώργου Ρουπακιά το οποίο κατάφερε να ηρωποιήσει έναν περιθωριακό υβριστή βωμολόχο, τελικά, άνοιξε ασκούς Αιόλου! Στον ίδιο τον ανεγκέφαλο χρυσαυγίτη Γιώργο Ρουπακιά, η παρακμιακή κοινωνία των γραικύλων οφείλει ευγνωμοσύνη διότι, με την ηλίθια πράξη του αναμόχλευσε τη μπόχα της Χρυσής Αυγής για να διώξει και τις τελευταίες αναθυμιάσεις της που έκρυβαν το δυσώδες "προφίλ" της από τη θέαση ευηθέστατων οπαδών παραγηπεδικής θύρας. Όμως, ο ελλαδικός εθνικισμός, ο μόνος ζημιωμένος από τη Χρυσή Αυγή και τα ανθρωποσκούπιδά της έχει αγώνα μπροστά του μέχρι να αποδείξει ότι έχει και λόγο ύπαρξης! Διότι, μέχρι στιγμής, παραμένει κηλιδωμένος από τον αυτόκλητο "νταβατζή" του, τη Χρυσή Αυγή, τον οποίο, όμως, οι πραγματικοί εθνικιστές δεν έκαναν τίποτε για να τον ελέγξουν, με αποτέλεσμα, σήμερα, αυτή η κηλίδα του αίματος ενός χυδαίου περιθωριακού στην άκρη της κόψης του φονικού οργάνου του Γιώργου Ρουπακιά να στιγματίζει μιαν ολόκληρη παράταξη! Κι εμείς δεν έχουμε κανένα λόγο ανάμειξης στην αιματοβαμμένη αρένα των ένθεν κακείθεν κομματόσκυλων, χρέος της συγκεκριμένης παράταξης είναι!