Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2016

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΡΟΦΗΤΑΝΑΣΣΑ 
ΤΟΥ ΒΑΡΒΑΡΟΥ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ



Με ευλαβεια και εμβριθεια,προσεγγιζουμε την κινδυνοκαρπη βαρεια σκια της αινιγματικης φρασεως του Schopenhauer..Η αξια της ανθρωπινης,μονηρους ζωης,ειναι ελαχιστοτερη,απο αυτην μιας πετρας..Αν η σπουδαιοτητα των οντολογκων αξιων ,τεκμηριωνεται απο την ανθεκτικοτητα στον τυφωνα του χρονου,τοτε σαφως η ανοργανη πετρα ειναι σημαντικοτερη ,απο την ενοργανη ανθρωπινη υλη.Αρκει ,η πετρα ,να μην ειναι ανυδρη.Για να μπορει να απηχησει τις σταλαγματιες της ατερμονου Ειμαρμενης..
.
Αν τα κτηνη ,ειχαν την δυνατοτητα  εκπονησεως της γραπτης ιστοριας τους,μελετωντας τον ανθρωπο,σιγουρα θα επινοουσαν την λεξη..ανθρωπωδια..για να επιστρεψουν με ανετη υπεροχη,την εννοια.. κτηνωδια ,της ανθρωπινης γραφιδος.Η φαντασια των ανθρωποσχημων πλασματων,συχνακις κατανταει,οχι μονο παραπειστικη,αλλα και παραχαρακτικη..Πολλες φορες αναζητα ενα Αλλοθι για κατι που καταπιεζει,αλλα για κατι,το οποιο,τον ξεπερνα..Και αυτο το..κατι..ειναι η Μοιρα του.
.
Ασιγαστη η λαχταρα τους,να επενδυσουν με ομορφες παρδαλες,ιδεοληπτικες περικοκλαδες,τα εξοχως αυτονοητα και παγκοινως υπαρκτα.Τα σταθερα εγγεια και ενριζα ορμεφυτα τους.Την κονιστρα και το απαραγραπτο πεδιο δρασεως τους.Τα τσακαλια,σχηματιζουν με τα κατουρα τους,και την απορρεουσα οσμη τους,τα ιερα συνορα του ζωτικου τους χωρου..Οι ανθρωποι,πραττουν το ιδιο,με το αιμα τους...
.
Ο Ernst Juenger ,αποτυπωνει με ευστροφη ευθυβολια,στο εργο του,Stahlgewitter..Καταιγιδα Ατσαλιου.. την αχαλινωτη εξαρση του ενστικτου ερασιθανατου λαγνειας της γενιας του,οταν ορμουσε στα χαρακωματα του πρωτου παγκοσμιου πολεμου..Θυμιζοντας την θουκιδιδεια ηδυπικρη ανθρωπογνωσια  ,στον ανεκλαλητο πυρφορο ενθουσιασμο των αθηναιων νεων,στα προθυρα της σικελικης εκστρατειας,στον πελοποννησιακο πολεμο...
.
Στις ματωμενες λασπες , του πρωτου ευρωπαικου εμφυλιου πολεμου,στον εικοστο αιωνα,ο Juenger,φωτογραφιζει με τον φακο της ωμοτητος,την ανεπιστρεπτη συντριβη των πομφολυγων του ευρωπαικου διαφωτισμου και του στυγνου ορθολογισμου.Τον θριαμβο των αξεριζωτων ενστικτων και την επελαση της πρωτολειου,εμφυτου βαναυσοτητος του ανθρωπινου ζωου..οταν βρισκεται σε κινδυνο η αγελη του.
.
.Με τους μαυλιστικους παιανες ενος εμβατηριου,θρυματιζεται θεαματικα,η καθημερινη επιπλαστη μασκα του..εξημερωμενου και εκφυλισμενου κατοικιδιου ειδους του αστικου πολιτισμου,και αναδυεται παφλαστικα απο τον ωκεανο των ψευδαισθησεων,το ιερο θηριο,διψασμενο να διαμελισει τον εχθρο,η,να αυτοξεκοιλιαστει..Μια σκηνη,η οποια,επαναλαμβανεται,μονοτονα ,στο πανοραμα των ιστορικων πεπρωμενων..Μια ατελευτητη,εξαλλη χορογραφια της αγιας Φρικιασεως της μητρος Φυσεως,με εναλλασσομενους πρωταγωνιστες και κομπαρσους,αλλα ,παντα..ναι..παντα,με την ιδια πλοκη..
.
Οταν ο Μεγας Αλεξανδρος,δεν μπορεσε να αντεξει την απωλεια του πολεμικου του συντροφου,Ηφαιστειωνα,και παρα τις λαμπρες ,μεγαλοπρεπεις νεκρωσιμες τελετες,ενιωσε την αναγκη,να εκτονωσει τον ανεκδιηγητη οδυνη του,με κυνηγεσια ανθρωπων..Για να ξεθυμανει τον αβασταχτο πονο του,διοργανωσε μια εκστρατεια,διχως σαφη στρατιωτικο σκοπο,στην ινδικη χωρα των Κοσσαιων.Τους κατεσφαξε,ηβηδον...
.
Εξοντωσε αλυπητα, τον ενηλικα λαο της..Οι  μιζεροι Ρωμηοχριστιανοι,οταν θελουν να ξεσπασουν εντονα συναισθηματα ..χαροποιου πενθους..πηγαινουν στα μπουζουξιδικα,και σπανε ..πιατα, και ανοιγουν φιαλιδια οινοπνευματωδων...Ο Αλεξανδρος εσπαγε και ανοιγε κεφαλια..Η διαφορα της ρατσας ειναι εμφανης...Ο πρωτος ανηκε σε μια στιβαρη φυλη,γεννημενη για την κυριαρχια και την Νικη,ενω οι δευτεροι...οι Ελλαδοχριστιανοπιθηκοι..ειναι κατασκευασμενοι απο τα πλαστικα περιτριμματα ,ιδανικα για ουροδοχεια και σκωραμιδες ,πολλαπλων χρησεων..
.
Ο Βυζαντινος Στρατηγος Νικηφορος Φωκας,με την ..ευλογια του Χριστου,πολιορκησε,στον 9ο αιωνα μ.Χ, τον κατεχομενο απο τους Αραβες,Χανδακα της Κρητης,με εναν πραγματι,εντυπωσιακο τροπο..Αντι για βολιδες,εκτοξευσε χιλιαδες κομμενα κεφαλια πτωματων στους πολιορκουμενους,με συνεπεια,να παραδοθουν στον στρατο του,μεσα σε ενα κλιμα γενικου πανικου..Αρκετες φορες,το θεαρεστον εργον της θρησκειας του μειλιχιου Ναζωραιου,επιτυγχανεται και με ανατριχιαστικα πολεμικα μεσα......
.
Μεταφερομαστε στο κατωφλι της μοντερνας ιστορικης περιοδου,στην γιγαντομαχια του δευτερου  παγκοσμιου πολεμου.Ενα αγνωστο στιγμιοτυπο του,μια υποσημειωση,μια αποκρυφη λεπτομερεια,κραυγαζει στεντορειως,περισσοτερο απο χιλες αναλυτικες προσεγγισεις..Στα 1943,στο ανατολικο μετωπο,στην Ουκρανια,συμφωνα με την αποκαλυπτικη μαρτυρια του Στρατηγου των SS Karl Wolf,o ασυγχωρητως ευαισθητος αργηγος των SS Heinrich Himmler,παρευρεθη ενωπιον μιας μαζικης,εν πολεμικω δικαιω, εκτελεσεως σοβιετικων παρτιζανων...
.
Με τις πρωτες ριπες των εκτελεστικων αποσπασματων,ο Himmler,ενιωσε σπασμους,ξερασε και λιποθυμισε..μπροστα σε αυτο το σκληρο θεαμα.Επομενως,αλλο πραγμα ειναι να σπερνεις και να καλλιεργεις ενα χωραφι,και αλλο ειναι,να ξεριζωνεις απο το χωραφι τις αγκαθωτες τσουκινιδες...Η τελευταια αποστολη ειναι η βασικοτερη..αλλα θελει χερια ,τα οποια θα ματωσουν.Αλλος τροπος δεν υπαρχει.
.
 Ομως, σε αντιθεση με τους ...σατανικους Γερμανους, οι Αμερικανοι με χειρουργικη ψυχραιμια,χωρις να νιωσουν σπασμους η,λιποθυμιες, στο μοιραιο 1945, εγκαινιασαν την εισοδο της νεας ατομικης εποχης της ανθρωποτητος,με μια απλη,συμβολικη και ουσιαστικη κινηση.Με την μαζικη εκτελεση,δια ριψεως ατομικων βομβων, 300.000 αμαχων Ιαπωνων,μεσα σε λιγα δευτερολεπτα,στην Χιροσιμα και στο Ναγκασακι..εν ονοματι της παγκοσμιου δημοκρατιας και των ανθρωπιστικων δικαιωματων..Ουδεις,τους ηλεγξε,ηταν οι νικηται.
.
Καποτε,στον 12ο αιωνα π.Χ,οι σκληροτραχηλοι Δωριεις,σφραγιζαν την εναρξη της εποχης του Σιδηρου,στην Ελλαδα,δια της σιδηροφρακτου καταστροφης του μυκηναικου πολιτισμου..Η Ιστορια δεν αναγνωριζει πιστοποιητικα καλης διαγωγης για τους νικητες της,,μονον τα αψευδη διαπιστευτηρια της επιβολης της δυναμεως.Στο φρικτο παγκοσμιο Δικαστηριο της Ιστοριας,δεν μετρανε μονον οι ευγενεις προθεσεις και τα αγαθα αισθηματα..παρα μονον τα..βαρβαρα και αγρια ενστικτα και η τεχνικη τους επενδυση.
.
Η ακαταπαυστη επαναστροφη της ιστορικης εξελιξεως για εναν λαο,υποληπτομενο τον εαυτο του,και σεβομενο την μοναδικη πραγματικοτητα της πολυκλαδικης,φυσιοβριθους συρραξεως των παντων με τους παντες,ομοιαζει εκπληκτικα με τους κυκλους της εμμηνου ρυσεως των θηλυκων.Κατα εντολην της Φυσεως,το αιμα τους,ανανεωνεται με την αποβολη περιττων και επιβλαβων σταγονιδιων.Αυτη η φυσικη διαδικασια διακοπτεται,σε περιπτωσεις κυοφοριας νεων πλασματων,που και αυτα,θα αντικρισουν το πρωτο φως,μεσα απο την σκοτεινη καταπακτη της ματωμενης μητρας...
.
Οταν στα θηλυκα ,σε αυτα τα θεσπεσια προπυργια της βιαιας και λιτης διαλεκτικης της κοσμικης ευταξιας,σταματησει η εμμηνος ρυσις,περιβαλλονται αργα,απο το μεγαλοπρεπη πορφυροκεντητο δειλινο, των δυσμων του βιου τους και της αεναου αποστολης τους..Η φρεσκαδα και η ροη του Αιματος ,ειναι οι οδοδεικτες των διαδοχικων διαδρομων της υπαρξεως τους.
.
.Ετσι και οι λαοι,αυτες οι οργανικες οντοτητες της αιωνιου Αυτοκρατοριας των αμειλικτων φυσικων διαταξεων,οταν αρχισουν να αισθανονται φοβο και δεος,ενωπιον της ρεουσας,αιμασσουσας πηγης της ζωης και του θανατου,προετοιμαζονται για την οριστικη τους πολτοποιηση στο περιθωριο..στην χωματερη αφανισμου και ανακυκλωσεως σκουπιδιων και ξεφτισμενων κονιαματων..
.
Η επιδειξις οικτου και συμπαθειας για φυλετικως και αρα,συνειδησιακως, μπασταρδεμενους λαους,οι οποιοι δεν αποτολμουν να αντικρισουν εστω και τραγικα τον εκτυφλωτικο  Ηλιο της εγκοσμιου αειρροης βιαιοτητος του γιγνεσθαι,παραιτουνται της μαχης,συνθηκολογουν ανευ ορων ,στον υπαρξιακο Φοβο,αποτελει θανασιμη Υβρη κατα της φυσικης ιστορικης ανελιξεως..
.
Οταν  το αδιστακτο βλεμμα της Ιστορικης Δικαιοσυνης,συλλαμβανει στην απεραντη,πανοπτικη  εμβελεια του,εναν κουρασμενο ,αναιμικο ,διεφθαρμενο λαο,αντι να αρπαξει με ιερο θρασος,τα πασης φυσεως οπλα,να αναβει κερια και λιβανια σε ξεφτισμενες εικονες θλιβερων ..Παναγιων,σε αραχνιασμενα ξωκκλησια,εκλιπαρωντας το ελεος για την αποφυγη της αμετακλητου καταστροφης του..τοτε η Ιστορικη θεια Προνοια,εχει ηδη,πανετοιμα τα φονικα εργαλεια της εξολοθρευσεως του...
.
Ουδεποτε η Ιστορικη Νεμεσις,στο αποτροπιαστικο  προσκλητηριο της,δεν βρηκε απροθυμη ανταποκριση απο ενδιαφερομενους,για να χειριστουν ,ανενδοιαστα,τα αποτελειωτικα εργαλεια της..Διοτι η Ιστορια,οπως και η Φυσις,ειναι μια απαιτητικη Οδαλισκη,για να ανοιξει την αγκαλια της,θελει να νιωσει αρρενωπα μπρατσα...Τα ισχνα και πλαδαρα,τα αποκοπτει, αδιστακτως,και σαν διαμελισμενα κρεατα,τα εκσφενδονιζει στην αχορταγη χοανη της κονιορτοποιησεως.
.

                                                                      ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΛΑΓΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.